jest istotnym elementem leczenia nowotworów, stosowanym zarówno jako terapia pierwotna, jak i uzupełniająca. Jednak w przypadku pacjentów z rozrusznikiem serca, wymaga ona szczególnej ostrożności ze względu na potencjalny wpływ promieniowania na działanie urządzenia.
Wskazania do radioterapii obejmują leczenie wielu rodzajów nowotworów, takich jak rak płuc, nerki, piersi, a także nowotwory narządów miednicy (np. prostata, szyjka macicy). Radioterapia może być stosowana:
obejmują głównie ciężki stan zdrowia pacjenta lub obecność chorób, które mogą ulec zaostrzeniu pod wpływem promieniowania.
są indywidualnie dostosowywane do każdego pacjenta i zależą od wielu czynników, takich jak:
Typowy cykl radioterapii trwa od 5 do 7 tygodni, a sesje mogą odbywać się codziennie przez 5 dni w tygodniu. W niektórych przypadkach stosuje się intensywniejsze schematy z wyższymi dawkami promieniowania w krótszym czasie.
Radioterapia jest stosowana w leczeniu wielu różnych lokalizacji nowotworów:
Dla pacjentów z rozrusznikiem serca, radioterapia wymaga szczególnego podejścia. Rozruszniki mogą być wrażliwe na promieniowanie, co może prowadzić do ich uszkodzenia. Dlatego:
Radioterapia wkrótce po wszczepieniu rozrusznika serca może stanowić ryzyko, ponieważ promieniowanie może zakłócać funkcjonowanie urządzenia. Generalnie, zaleca się odczekanie co najmniej kilku tygodni po zabiegu implantacji rozrusznika, zanim pacjent zostanie poddany radioterapii. To pozwala tkankom wokół urządzenia odpowiednio się zagoić oraz umożliwia stabilizację pracy rozrusznika.
Jeśli jednak radioterapia jest konieczna ze względu na pilność leczenia nowotworu, zespół medyczny (w tym onkolog i kardiolog) musi opracować szczegółowy plan, który będzie obejmował:
Decyzja o rozpoczęciu radioterapii tak wcześnie po wszczepieniu rozrusznika powinna być podejmowana ostrożnie i indywidualnie dla każdego pacjenta, z uwzględnieniem ryzyka powikłań.
Zaleca się konsultację z kardiologiem i onkologiem w celu dokładnej oceny sytuacji klinicznej pacjenta
zależą od wielu czynników, takich jak rodzaj i stadium nowotworu, ogólny stan zdrowia pacjenta, odpowiedź guza na leczenie oraz obecność innych chorób. Generalnie, wcześniejsze wykrycie nowotworu i szybkie wdrożenie radioterapii znacząco poprawiają rokowania. Na przykład, wczesny rak piersi czy prostaty, leczony radioterapią, ma wysokie wskaźniki przeżycia. Jednak w zaawansowanych stadiach nowotworów lub przy przerzutach rokowania mogą być gorsze.
są stosowane w pewnych sytuacjach, na przykład w ramach tzw. hipofrakcjonowanej radioterapii, gdzie pacjent otrzymuje wyższe dawki promieniowania podczas każdej sesji, co pozwala na skrócenie całkowitej liczby sesji i cykli. Takie podejście może być stosowane, gdy:
Krótsze cykle mogą również być preferowane w leczeniu paliatywnym, gdzie celem jest złagodzenie objawów, a nie całkowite wyleczenie choroby. W takich przypadkach, stosuje się mniejsze dawki w krótszym czasie, aby szybko poprawić komfort życia pacjenta.
Podsumowując, radioterapia pozostaje skuteczną metodą leczenia nowotworów, ale wymaga dostosowania do pacjentów z różnymi schorzeniami, w tym z wszczepionym rozrusznikiem serca.